«قصر قند»؛ روایت سیل و سرنوشت در بلوچستان
رمان «قصر قند» نوشته‌ی بیتا قلندر، با نگاهی تصویری و ساده به زندگی مردم بلوچستان، در نخستین چاپ خود توسط نشر چشمه منتشر شد.
به گزارش میزهنری، نخستین رمان بلند بیتا قلندر با عنوان «قصر قند» توسط نشر چشمه در سال ۱۴۰۴ روانه‌ی بازار کتاب شد. این اثر در ۱۲۶ صفحه و در نوبت اول چاپ، روایتی از زندگی مردمان جنوب شرقی ایران، در ناحیه‌ی بلوچستان را به تصویر می‌کشد.
رمان «قصر قند» با زبانی ساده و تصویری، داستانی را در شهری به همین نام روایت می‌کند؛ جایی که طبیعت، انسان و سرنوشت در هم تنیده‌اند. فضای داستان میان واقعیت و اسطوره در نوسان است و روایت‌ها در قالب صحنه‌هایی کوتاه و موج‌دار پیش می‌روند. رویداد محوری داستان، سیلی ناگهانی است که شهر و بیابان را درمی‌نوردد و زندگی مردم را در آستانه‌ی مرگ و بقا قرار می‌دهد.
در دل این فاجعه، سرگذشت چند شخصیت از جمله دختری که جهیزیه‌اش را از دست داده و پسری که بار قاچاقش نابود شده، به هم گره می‌خورد. نویسنده از خلال این برخوردها، به وجوه مختلف زندگی، اخلاق و مقاومت انسانی در شرایط بحران می‌پردازد.
لایه‌های اجتماعی و فرهنگی بلوچستان در پس‌زمینه‌ی روایت حضور پررنگی دارند. بیتا قلندر با نگاهی بی‌واسطه از فقر، خشونت، روابط خانوادگی و امید در جامعه‌ای سخن می‌گوید که با طبیعت خشن و محدودیت‌هایش پیوندی ناگسستنی دارد. نمادهایی چون سیل، بیابان و نور در سراسر رمان تکرار می‌شوند و بازتابی از کشمکش انسان با نیروهایی‌اند که از کنترل او خارج‌اند. حضور نشانه‌هایی از اسطوره و روایت‌های محلی نیز به اثر حال‌وهوایی بومی و فراواقعی بخشیده است.
