گلادیاتور ۲/بازگشت به شکوه روم با دیدگاه‌های متفاوت
اولین نقدهای فیلم «گلادیاتور ۲» با کارگردانی ریدلی اسکات منتشر شدند و واکنش‌ها متفاوت بوده است؛ امتیاز این فیلم در متاکریتیک ۶۷ درصد و در راتن تومیتوز ۸۳ درصد است.
به گزارش میزهنری، اولین نقدهای فیلم «گلادیاتور ۲» (Gladiator II) کمتر از دو هفته قبل از اکران آن منتشر شدند و تفاوت‌های زیادی با واکنش‌های اولیه بینندگان در شبکه‌های اجتماعی داشتند. امتیاز این دنباله به کارگردانی «ریدلی اسکات» در «متاکریتیک» به ۶۷ درصد و در «راتن تومیتوز» به ۸۳ درصد رسیده است.
در این فیلم، «پل مسکال» نقش «لوسیوس»، فرزند «ماکسیموس» و «لوسیلا» با بازی «کانی نیلسن» را بازی می‌کند که پس از سال‌ها به روم بازمی‌گردد. داستان «گلادیاتور ۲» بیست سال پس از رویدادهای قسمت اول قرار داده شده و «جوزف کویین»، «بری کیوگان»، «پدرو پاسکال» و «دنزل واشینگتن» را در نقش‌های جدیدی معرفی می‌کند.
نقدهای منتقدان از این فیلم بسیار متنوع بوده است. برخی منتقدان از شخصیت‌پردازی و صحنه‌های اکشن تمجید کرده‌اند، در حالی که دیگران فیلم را بی‌روح و فاقد جذابیت توصیف کرده‌اند.
منتقد «ایندی‌وایر» می‌نویسد: ««گلادیاتور ۲» اولین دنباله‌ای نیست که برای شبیه کردن خودش به پیشینیان دچار گرفتاری می‌شود، اما تغییرات سطحی مختلف در شخصیت‌پردازی و صحنه‌های اکشن، بر منطق غلط «بزرگتر یعنی بهتر» استوار است که معمولاً دنباله‌ها را به شکل بی‌روحی بسیط می‌کند.»
منتقد «لیتل وایت لایز» می‌نویسد: «تنش میان شخصیت‌ها به راحتی از بین می‌رود، به این معنا که نمی‌توان در گفتار یا اعمالشان هیچ وزنی مشاهده کرد. این موضوع، در کنار مفهوم بی‌بنیه که یک تشکیلات فاسد می‌تواند از درون با چند مرد شجاع تغییر کند، باعث می‌شود «گلادیاتور ۲» هم فاقد جذابیت باشد، و هم آن سیر داستانی ساده و دلپذیری که فیلم اول را به یک اثر حماسی تازه تبدیل کرده بود بویی نبرده باشد.»
«اینترتینمنت ویکلی» در ستایش از فیلم می‌نویسد: «همچون فیلم قبلی، آنچه «گلادیاتور ۲» را در سینما برجسته می‌کند، مضامین و دیالوگ‌هایی‌اند که نمایش‌های شگفت‌انگیزی را پایه‌گذاری می‌کنند. فیلمنامه دیوید اسکارپا به شدت هوشمندانه است.»
منتقد «توتال فیلم» می‌نویسد: «این فیلم نه کامل است و نه قابل مقایسه با قسمت قبلی، اما جادوی کارگردانی ریدلی اسکات و بازیگری دنزل واشنگتن «گلادیاتور ۲» را به آن شکوه حماسی نائل می‌کند. اما در مقایسه با آن فیلم برنده اسکار بهتر است انتظارات خود را مدیریت کنید.»
منتقد «گاردین» به فیلم امتیاز ۴ ستاره از پنج می‌دهد و می‌نویسد: «بازگشت اسکات به میدان روم تکرار به شمار می‌آید، اما همچنان اثری تماشایی است و مسکال یک بازیگر نقش اول ترسناک. سرگرم می‌شویم.»
منتقد «تلگراف» به فیلم امتیاز ۴ ستاره از پنج می‌دهد و می‌نویسد: «هرچند پل مسکال در دنباله دیدنی اسکات تحسین‌برانگیز است، اما درخشش دنزل واشینگتن است که سایر بازیگران را تحت الشعاع قرار می‌دهد.»
منتقد «بی‌بی‌سی» به فیلم امتیاز ۴ ستاره از پنج می‌دهد و می‌نویسد: «اما زیر لایه عامه-پسندی، مضمون قدرت سیاسی فیلم، اینکه چه کسی در اختیارش دارد و چگونه از آن استفاده می‌کند، قوی و هدفمند است، حتی اگر اسکات مکارانه آن را درون نمایشی رنگارنگ گنجانده باشد.»
منتقد «تایمز» می‌نویسد: «فیلم مملو از صحنه‌های به‌شدت خسته‌کننده‌ای است که به طرز وحشتناکی بد نوشته شده‌اند و گفت‌وگوهای بی‌پایانی درباره دموکراسی، قدرت و رؤیای روم را دربرمی‌گیرند. به عبارت کوتاه، نه، ما سرگرم نمی‌شویم.»
منتقد «فیلم استیج» نقدی منفی برای «گلادیاتور» منتشر کرده و می‌نویسد این فیلم «یکی از احمقانه‌ترین بلاکباسترهای چند سال اخیر است – و چه بهتر که هست!»
منتقد «ورلد آو ریل» این فیلم را مانند برخی از منتقدین «ناپلئون» (Napoleon) یک «ریخت و پاش بزرگ» می‌خواند و آن را حتی سرگرم‌کننده نمی‌داند: «چندین پیرنگ فیلم مصرانه در این مدت ۱۵۰ دقیقه‌ای به یکدیگر وصل می‌شوند. آیا به دنباله‌ای برای حماسه شمشیر و رسوایی سال ۲۰۰۰ که برنده اسکار شد احتیاج داشتیم؟ پاسخ روشن دست کم از نگاه من، نه است. البته، کسی ممکن است از جنبه‌های فنی «گلادیاتور ۲» لذت ببرد و آن را مبتذل بداند که هست، یا یک سوپ اپرا با بازیگری عجیب و موقعیت‌های غیرمعقول، اما لیاقت ما بیش از این بود.»
در مجموع، نظرات درباره این فیلم متفاوت و دیدگاه‌ها متنوع بوده است.
