بسته ویژه خبری
سرخط خبرها
تحلیل دکتر رضا سمیع زاده از سیر تحول شعر معاصر ایران
چالش‌های پیش روی موسیقی نواحی از نگاه علی تاجمیری
تئاتر ایران در چالش روزمرگی و فقدان اندیشه : گفتگو با نگار نادری
برای کنسرت علیرضا قربانی سناریو نوشته شده بود؟!
تحلیل دکتر رضا سمیع زاده از سیر تحول شعر معاصر ایران
به عقیده دکتر رضا سمیع زاده شاعر و استاد دانشگاه از قزوین، تا سال 1370 فضای حاکم بر شعر معاصر ایران متاثر از انقلاب و جنگ تحمیلی در حوزه آیینی دسته بندی می شود و اشعار شاعران بزرگی مانند علی معلم دامغانی، مرحوم نصرا…مردانی، مرحوم سلمان هراتی و… مورد توجه نسل جوان قرار می گرفت و بسیار پرمخاطب بود. اما پس از پایان جنگ، شاهد نوعی درونگرایی در شعر معاصر هستیم.
این استاد دانشگاه درباره ورود آثار خارجی به ادبیات معاصر ایران گفت: بیشتر فعالین این حوزه زمان و انرژی خود را صرف ترجمه آثار خارجی کردند و به تاسی از آنها، به تالیف و تدوین آثار ابتکاری یا نیمه ابتکاری پرداختند. این کار سبب شد تا سلیقه و ذوق ادبی جامعه به جانبی دیگر کشانده شود. در این شرایط اگر چه شعر از بین نرفت، اما اکثریت جامعه به رمان و حوزه نثر پرداختند.
وی افزود: داستان در ادبیات کلاسیک تعریف خودش را داشت و برای تعلیم و تربیت، آموزش زندگی نگارش می شد. اما در حال حاضر و به تاسی از مکاتب هنری قرن 19 میلادی، این مفاهیم را کمتر در داستانهای فعلی می بینم. اگرچه خود این مکاتب در اروپا تا حد زیادی نابود شده اند، اما متاسفانه نسل جدید نویسندگان به دنبال ان رفته اند و داستان های کوتاه و داستانک ها جای وسیعی در ذهن نسل جوان باز کرده اند.
این شاعر در مورد علاقه انتشارات به آثار ترجمه ای نیز گفت: امروزه ناشران بیشتر متمایل به آثار ترجمه ای هستند و کمتر حاضر به چاپ یک کتاب شعر یا حتی داستان از نویسندگان و شاعران دارند. چرا که برای آنها صرفه اقتصادی ندارد.
سمیع زاده در پایان این گفتگوی اختصاصی با میزهنری با انتقاد از فعالیت برخی از نحله های ادبی تصریح کرد: امروزه برخی از نویسندگان به صورت جزیره ای و فقط در یک حوزه فعالیت می کنند و ارتباطی با دیگر حوزه ها ندارند. متاسفانه برخی از آنها نیز مروج فرهنگ منحط غربی هستند. آنچه از مدیران فرهنگی انتطار داریم شناسایی این نحله ها و سمت و سو دادن آنها به طرف فرهنگ ایرانی است.
چالش‌های پیش روی موسیقی نواحی از نگاه علی تاجمیری
علی تاجمیری، خواننده و نوازنده پیشکسوت موسیقی بختیاری، درگفتگوی اختصاصی با میز هنری، به بررسی چالش‌ها و مشکلات پیش روی موسیقی نواحی پرداخت.
تاجمیری در خصوص نقش جشنواره‌ها در پیشرفت موسیقی نواحی گفت: “برگزاری جشنواره‌ها به‌تنهایی نمی‌تواند به بیشتر شنیده شدن این سبک موسیقی کمک کند. هنرمندان موسیقی نواحی علاوه بر حضور در جشنواره‌ها، باید امکان تشکیل گروه موسیقی، تولید آثار و آلبوم‌های متعدد را نیز داشته باشند.”
وی در ادامه به موضوع حق‌الزحمه ناچیز هنرمندان در جشنواره‌ها اشاره کرد و گفت: “متأسفانه حق‌الزحمه‌ای که در پایان جشنواره‌ها به هنرمندان اعطا می‌شود در شان آنها نیست و حتی هزینه‌ی یک یا دو ماه تمرین آنها را نیز جبران نمی‌کند. این دستمزدها انگیزه هنرمندان را از بین می‌برد.”
این استاد موسیقی بختیاری، کم‌توجهی مسئولین به هنرمندان موسیقی نواحی را عامل انزوای آنها دانست و افزود: “هزینه تولید یک اثر یا یک آلبوم و یا کرایه سالن برای اجرای کنسرتی یک‌شبه نیز بسیار بالاست و نیازمند حمایت جدی صداو سیما و وزارت ارشاد از هنرمندان موسیقی نواحی است.”
تاجمیری در خصوص کم‌توجهی صدا و سیما به موسیقی نواحی،به خصوص مراکز استانی، انتقاد کرد و گفت: “رسانه‌های استانی می‌توانند با بها دادن به این سبک موسیقی، کمک شایانی به شناساندن آن به مردم و حمایت از هنرمندان داشته باشند.”
وی در بخش پایانی این مصاحبه به موضوعاتی که به موسیقی بختیاری آسیب وارد می‌کنند اشاره کرد و گفت: “گاگریوخوان‌ها و سوگینه خوان‌هایی که به‌شکل غیراصولی اجرا می‌کنند و استودیوهایی که صرفاً با استفاده از نرم‌افزارها به تولید آهنگ و آلبوم بختیاری می‌پردازند، ضربات مهلکی به پیکره موسیقی اصیل بختیاری وارد می‌کنند.”
گفتنی است، علی تاجمیری از جمله خوانندگان و نوازندگان برجسته موسیقی بختیاری است که سال‌ها در زمینه حفظ و احیای این موسیقی اصیل تلاش کرده است.
تئاتر ایران در چالش روزمرگی و فقدان اندیشه
نگار نادری، فعال حوزه تئاتر خیابانی از گیلان، در گفتگوی اختصاصی با میزهنری به واکاوی پنج مشکل اساسی تئاتر ایران پرداخت.
1_ ذائقه سازی جشنواره‌ها به جای هنرمندان
نادری در ابتدای این گفتگو با تأکید بر نقش هنرمند در تولید اندیشه و تلنگر به ذهن مخاطب، عنوان کرد: «در حال حاضر این جشنواره‌ها هستند که ذائقه هنری و فرهنگی جامعه را می‌سازند و برخی از هنرمندان نیز بالاجبار با تولیدات سطحی و بی‌محتوا، سعی در جلب توجه در جشنواره‌ها دارند.»
2_ فقدان معیار در داوری جشنواره‌ها
این هنرمند گیلانی در ادامه به نقد شیوه داوری در جشنواره‌ها پرداخت و گفت: «هیچ متر و ملاکی برای داوری‌ها وجود ندارد. اگرچه هنر در چارچوب نمی‌گنجد، اما بی‌در و پیکر هم نیست. داوری‌ها باید توجه بیشتری به مولفه‌های هنری داشته باشند، چرا که نحوه اهدای جوایز در تولید تئاتر بعدی هنرمندان بی‌تأثیر نیست.»
3_ ارزیابی ناقص و رو به افول جشنواره‌ها
نادری با اشاره به سیاست‌های برخی از جشنواره‌ها، خاطر نشان کرد: «ارزیابی در جشنواره‌ها صورت نمی‌گیرد و هر سال شاهد بدتر شدن اوضاع و آشکارتر شدن نقاط ضعف آنها هستیم. تعداد جشنواره‌ها افزایش یافته، اما فقط ارزش کمی آنها بالا رفته و نه ارزش کیفی.»
4_ آسیب‌های تئاتر سفارشی
این فعال هنری، تولید کارهای سفارشی را یکی از مشکلات جدی تئاتر خیابانی دانست که آسیب زیادی به پیکره این هنر وارد می‌کند. وی افزود: «در برخی از تئاترها کاملاً مشخص است که یک ایده به زور وارد تئاتر شده و هم به ایده و هم به تئاتر لطمه می‌زند.»
5_ روزمرگی و لابی‌گری، بلای جان تئاتر
نگار نادری در پایان این گفتگو، ارتباطات و لابی‌گری‌ها را دیگر مشکل بزرگ تئاتر کشور دانست و گفت: «تئاتر به شدت دچار روزمرگی شده و فقط شاهد برگزاری رویدادهای هنری هستیم. به نظر می‌رسد مسئولان فقط به فکر پر کردن آمارها هستند. برای رسیدن به نقطه ایده‌آل باید واقعیت‌ها و آسیب‌ها را به خوبی ببینیم و برای حل آنها بکوشیم.»
برای کنسرت علیرضا قربانی سناریو نوشته شده بود؟!
به گزارش میزهنری سید رضا اورنگ در یادداشتی به مشکلات و محدودیت‌های هنرمندان موسیقی در ایران اشاره می‌کند و می‌گوید : “مدت هاست هنر موسیقی در ایران مظلوم واقع شده و هنرمندان این عرصه، دچار مشکل بوده و هستند.اجرای کنسرت بی دردسر،برای آنان تبدیل به آرزویی دست نیافتنی شده است!”
وی سپس به لغو کنسرت‌های متعدد به دلیل فشار گروه‌های فشار اشاره می‌کند و می‌گوید: “گروه های موسیقی،چه سنتی و چه مدرن،مدام با لغو کنسرت های خود روبرو شده و می شوند،درحالی که مجوز وزارت ارشاد و نهادهای مرتبط را در جیب داشته و دارند.”
این کارشناس فرهنگی در ادامه به کنسرت علیرضا قربانی در اصفهان می‌پردازد و می‌گوید: “کنسرت علیرضا قربانی،یکی از ده ها کنسرتی بود که با مشکل روبرو شد.همیشه زور گروه های فشار بر نهادهای دولتی چربیده و باعث لغو آنها می شد.”
وی به حضور چند نوازنده خانم در این کنسرت اشاره می‌کند و می‌گوید: “به بهانه حضور چند نوازنده خانم،نهاد یا نهادهایی می خواستند مانع برگزاری کنسرت شوند.این حق بانوان است که هنر خود را به تماشا بگذارند، همان گونه که در فعالیت های اجتماعی موثر بوده و در میادین ورزشی جهان نیز افتخارآفرینی کرده و می کنند.”
اورنگ در ادامه به حمایت وزیر ارشاد از این کنسرت اشاره می‌کند و می‌گوید: “دیده نشده یا کمتر دیده شده بود که وزیر یا مدیران زیرمجموعه وزارت ارشاد،این چنین پشت یک کنسرت دربیایند!”
وی به ابلاغ سند موسیقی در همین مقطع زمانی اشاره می‌کند و می‌گوید: “سند موسیقی، چرا درست در این مقطع توسط شورای عالی انقلاب فرهنگی تصویب و از سوی رییس جمهور ابلاغ شده است؟”
اورنگ در ادامه به شائبه‌های موجود در مورد سناریوی نوشته شده برای این کنسرت اشاره می‌کند و می‌گوید: “خدا کند بنده اشتباه کرده باشم،اگر چنین باشد خداوند مرا ببخشد،اما نمی دانم چرا حس می کنم برای محبوبیت وزیر و مقبولیت وزارتخانه ارشاد،چنین سناریویی نوشته و اجرا شده است.”
مطالب هنری وگفتگوهای هنرمندان، الزاماً دیدگاه میزهنری نمیباشد.
